Hüzünlü Haber

ARALIK 2010

27.05.2011

30.05.2011

YAZI
Değerli Ziyaretçi dostlar, tabi her zaman iyi şeyleri paylaşmak kolay oluyor,bu sefer üzücü ama inşallah sonucu güzel olacak bir haber vermek istedim. Aralık 2010 Tarihinde ilk defa Erzurum İlimize bir hafta sonu  Keklik avlamak için gittiğimiz zamanın  ilk gününde maalesef  köpeğim “Bina”ile çok üzücü bir kaza geçirdik. Bir büyükçe kayanın yuvarlanması ile birlikte Köpeğim o koca kayanın altında kaldı ve aracımıza Kilometreler uzaklıkta Arka ayağı parçalı kırıldı.Yanımdaki ava beraber gittiğimiz çok  kıymetli Dostumun yardımı ile önce köpeğimizin ayağını orda bulduğumuz ağaç parçaları ile sabitleyerek bandaja aldık sonra  köpeğimizi birkaç kilometre sırtımızda taşıdık bir patika arabanın gelebileceği yola kadar. Diğer dostlarımıza haber vererek onları bulunduğumuz bölgeye yönlendirdik ve onlar bizi araç ile aldılar ve kaldığımız İlçede bir veteriner bulduk ama tabi bir çok İlçelerimizde olduğu gibi oradan da ancak antibiyotik tedavi ve ağrı kesici iğne ile imecilin aşılarını yaptırdık ve ertesi gün tekrar Konya’ya dönmek üzere yola çıktık. Zorlu ve Uzun geçen bir yoldan sonra Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesine Bina’mızı götürdük orada sıkı bir kontrol sonrası yapılan röntgenlerde belli olduğu gibi çok parçalı açık yaralı bir kırık olduğunu tespit ettik. Hocalarımız ilk önerisi bacağı kesmek oldu . Ben hocalarımdan ricada bulundum ve kesmemelerini eğer yapılabilecek bir şey varsa en ufak dahi bir şansımız varsa ki ben  ona inanıyordum onu ameliyat etmenin ve tedavi etmenin yolunu bakmayı. Hocalarım sağ olsunlar beni kırmadılar ve bana kendilerine getirmem gerek bazı malzemeleri söylediler bende kendilerini bu malzemeleri tedarik etim ve onlarda Kıymetli Köpeğimi ameliyata aldılar ve neticesinde ameliyat sonrası hocalarımızın ifadesi “umduğumuzdan daha iyi oldu “dediler ve eklediler inşallah bir enfeksiyon kapmazsa bir kaç aya içerisinde tekrar yürür dediler. Tabi koktuğumuz başımıza geldi ve açık yara enfekte oldu belki ama kullanılan ilaçlar yanlış oldu ( benim kanaatim öyle)  o bölgedeki bütün alan efekte oldu eridi “çürüdü” ve parça kırıklar ortaya çıktı,tabi bu seferde kemiklerin dokusu bozuldu ve çürüdü vücut onları tek ,tek dışarı attı.Bu arada her 2.gün köpeğimizi pansumana götürdük Fakülteye. Uzun süren 4 veya 5 hafta sonra  yara yavaş, yavaş tekrar kapanmaya başladı ama tabi içindeki kemikler tutma şansı kalmadı zira bir çoğunu vücut dışarı attı dokuları bozulduğu için. Tabi burada bu tedavide büyük emeği ve özverisi olan bir hocamızın hakkını zor öderiz. Köpeğimiz iyileşiyor derken beklenmedik daha büyük bir aksilik oldu. Tabi yoğun antibiyotik tedavileri esnasında hayvanın tavrı değişiyor bizde ondan dolayı köpeğimizin normalde sarkık olan kulakları ve suratındaki ifade ve şekil git gide kısa bir zamanda değişti  kulaklar yukarı çıktı surat deseniz tilki gibi gerildi ve yemeği biraz kesmişti bende ona özel şeyler veriyordum mama yanı sıra bir gün yine sevmeye bakmaya çıktım ve elimde bir sosis vardı onu  köpeğime verdim yalınız tuhaf bir şey vardı köpeğim sürekli ağzını şapırdatıyordu ve sosisi çene arasına yani dişlerinin arasına koyamıyordu yani ağzını normal bir şekilde açamıyordu.Ben bunu fark ettim ve Fakülteden hocalarımızı aradım kendilerine gözlediklerimi aktardım bu esnada köpeğimiz tabi hala haftanı 3 günü fakülteye gidiyor ve tedavi görüyordu pansumanları yapılıyordu. Maalesef bu durumu hocalarımız kendileri fark edemediler. Köpeğimiz TETANOZ olmuştu ve bu durum hiç kolay  bir durum değildi. Kurtulmanın tek yolu Tetanos serumu bulmaktan geçiyordu  artık o basit aşı fayda etmeyecekti çünkü bir defa hayvan tetanos olmuştu.Bu aslında basit bir aşı ile önlenebilir bir olayken  galeye alınmadı ve düşünülmediği için çok zor nerdeyse imkansız bir durum aldı. Kimsede istenilen hayvanın iyileşmesi için yeterli dozda 60 ila 100 doz arası bir serum dediler bu miktar kimsede yoktu baya bir uğraştan sonra Ankara “hıfzıssıhha enstitüsü” yardımları ile birkaç ithalatçı firmadan serumları o denilen miktarda olmasa da bulduk ve tedaviye başladık çok şükür onunda bir kaç hafta içerisinde tamamen atladık. Aradan yaklaşık altı ay geçmesine rağmen ayak istediğimiz seviyede gelişmedi ve  protez arayışlarına giriştim bir kaç yere yaptırdım ama netice alamdım çünkü profesyonel yapan kimse yoktu arayışlarım devam ederken birkaç gün önce yani mayıs 26 gibi bir kişi beni Kocaeli ilimizden aradı kendisi Akut çu olduğunu ifade etti ve onunda kıymetli köpeklerine benim Ürettiğim Römorktan almak istediğini söyledi. Tabi konuşmamız arasında benimde köpeklerime değer verdiğimi anlamış olmalı ki bana kendisi eğer bir gün iyi bir veteriner lazım olursa birini tavsiye edeceğini söyledi bende kendisine sordum kimi niye diye oda kısa bir zaman önce köpeklerinde biri tendon kopması olduğunu ve kısa bir sürede  çok kıymetli bir hocamız tarafından tedavi edildiğini ve çabukça iyileştiğini söyledi, orda hocamızdan ve çevresinden gördüğü ilgi ve alaka çok hoşuna gitmiş ve hocamızı ihtiyacı olanlara tavsiye ediyordu. Tabi bende aldım Hocamızın telefonunu verdi ,ama yanlış yazmışım başkaları çıktı  epeyce aradıktan sonra aklıma  internetten aramak geldi aklıma  hocamızın ismini yazarak araştırdım önüme yüzlerce sayfa hocamız ile alakalı bilgiler çıktı ve orada bazı sayfaları okudum ve resimler gördükten sonra tamam ben bu hocaya ulaşmam lazım dedim ve biraz kurcaladım ve telefonuna ulaştım akşam saatleriydi aradığımda ve önce tabi biraz çekindim akşam oldu arasam mı aramasam mı diye ama köpeğimin sağlığı ağır bastı gururumdan ve aradı iyi kide aramışım karşıma çok mütevazi ve sıcak  bir insan vardı tabi insan bu hocanın unvanını yazarken yarım sayfa unvanı olunca ister istemez çekingen kalıyor.Ama benim düşüncemin tam aksine umduğum gibi sıcak kanlı konuşkan olumlu bir çıktı karşıma.Resim ve video larını gönder dedi köpeğin durumunun bana e-mail adresini verdi ama resimleri kendisine bir türlü iletemedim ve kendisine tel açtım sordum ne zaman müsait ise kendisini ziyaret edebileceğimi cuma günü 27 mayıs ta görüştük kendisi pazar günü müsait olduğunu söyledi. Pazar günü kıymetli arkadaşımı da yanıma alarak ( Erzurum’da beraber olan Arkadaşımı) Ankara’ya gittik biz tabi protez beklerken hocamız bir sürpriz netice vererek ameliyat ile yani kemik nakli ve ilik nakli ile proteze gerek kalmayacağını ve köpeğimiz kendi patisi üzerinde yürüyebileceğini söyledi.Tabi benim içimde bayram koptu bunu duyunca ve hem karar verdik köpeğimizi oradaki Klinikte bırakacaktık 4 ila 6 hafta arası Hocamızı canlı tanıyınca açıkçası karar zorda gelmedi ve bıraktık köpeğimiz orda bir hüzün birazda sevinç ile geri döndük Konya’ya . 30.05.2011 de Hocamızdan gelen bir tel bizi daha umutlandırdı  hocamız geçmiş olsun dileklerini sundu ve ameliyatın çok güzel geçtiğini söyledi. Bundan sonrası İnşallah önce Allahın izni sonra siz dostlarımızın da duaları ile birlikte Güzel bir sonuca ulaşacaktır. Ben zaman, zaman sizler ile bu konuyu paylaşacağım. Beni daha da çok sevindiren ise Ülkemizde bu veya benzeri operasyonların yapılabilmesi özelikle Bu özel Kliniği gördükten sonra ümitlerim arttı.Çok güzel hijyenik bir ortam ve tecrübe sevgi ve saygı kokun bir ortam.

Saygı ve Selamlarımla

Mehmet Derebağ